پروانه های پمپ گریز از مرکز را می توان به سه نوع بسته، نیمه باز و نوع باز تقسیم کرد. پروانه های بسته دارای روکش چرخ و دیسک در دو انتهای تیغه هستند و قسمت کانال تیغه بسته است، همانطور که در شکل 1(a) نشان داده شده است. مایع پاک کننده؛ پروانه های نیمه باز فقط دارای یک دیسک چرخ بدون پوشش جلو هستند و کانال جریان نیمه باز است. همانطور که در شکل 1 (ب) نشان داده شده است، برای انتقال مایع حاوی ناخالصی مناسب است و راندمان هیدرولیکی پمپ پایین است.پروانهs نه پوشش جلویی و نه پوشش پشتی دیسک را دارد و کانال جریان کاملاً باز است، همانطور که در شکل 1(c) نشان داده شده است، و اغلب برای انتقال محیط های چسبناک دوغاب مانند استفاده می شود.پمپ سانتریفیوژپروانه ها نیز به پروانه های تک مکش و دو مکنده تقسیم می شوند. پروانه های دو مکش در شکل 1(d) نشان داده شده است. آنها برای دبی های زیاد مناسب هستند و مقاومت حفره ای بهتری دارند و اساساً می توانند نیروی محوری را حذف کنند.
(الف) بسته
ب) نیمه باز
(ج) باز
د) مکش مضاعف
بیشترپروانه هاپمپهای گریز از مرکز پروانههای تیغهای منحنی عقب هستند و تعداد پرههای پروانههای پرههای خمیده به عقب عموماً 6 تا 12 قطعه است. معمولاً افزایش تعداد پرهها میتواند جریان مایع را تغییر دهد که میتواند به تبع آن بالابر پمپ را افزایش دهد، اما همچنین باعث افزایش اتلاف اصطکاک مایع در پمپ، کاهش راندمان و مستعد کاویتاسیون میشود. ; اگر تعداد تیغه ها خیلی کم باشد، بار هر تیغه افزایش می یابد، کاهش اثر انحراف بر روی مایع نیز باعث کاهش هد می شود.پمپ.
(الف) تیغه های خمیده پشت
(ب)پره شعاعی
(ج)تیغه های خمیده به جلو
تحت همان ساختار و اندازه پروانه ها، تیغه خمیده به جلوپروانه هادارای انحنای تیغه بزرگتر و عبور تیغه کوتاهتر است، و سطح مقطع عبور تیغه به سرعت افزایش می یابد، همانطور که در شکل 3 نشان داده شده است، بنابراین سیال مستعد جدا شدن لایه مرزی است، بنابراین راندمان کمتر است، در حالی که پروانه های تیغه منحنی به عقب می باشد. برعکس، راندمان بالاتر است و پروانه های تیغه شعاعی بین این دو قرار دارند.
(آ)پروانه های تیغه خمیده به عقب
(ب)پروانه های تیغه خمیده به عقب
βA1ââ زاویه نصب تیغه ورودی;
βA2ââزاویه نصب خروجی تیغه